Huaraz

Alles voor dat ene doel: het bereiken van de lagoon. Het is de eerste keer sinds mijn aankomst in Peru dat ik mezelf eens fysiek op de proef heb gesteld. Na vele weekenden met niets dan feesten in Lima ben ik afgelopen weekend met mijn huisgenootje naar Huaraz geweest om daar een drie daagse trek door de bergen te lopen, of klimmen op sommige stukken.
Na een acht uur durende busreis hebben we besloten om de eerste dag een acclimatisatieroute te lopen van drie uur om gewend te worden aan de hoogte (4500 meter) en hoogteziekte te voorkomen. Omdat alles goed is verlopen hebben we zaterdag en zondag 8 en respectievelijk 6 uur gelopen om aan het einde van beide dagen uit te komen bij een prachtig stuk natuur: en lagoon, blauwer dan blauw, omgeven door besneeuwde bergen met een aardig zonnetje! Een onbeschrijfelijk beeld dat haast niet vast te leggen is met een camera en nog veel moeilijker te beschrijven is met woorden.
Voor de universiteit heb ik mijn eerste bezoekje gebracht aan de achterstandswijk San Juan de Miraflores, niet te verwarren met Miraflores, het modern toeristisch centrum van Lima. Een erg indrukwekkende belevenis in een van de armste wijken van de stad. De komende 9 weken zullen we proberen het ‘bedrijfje’ van een ondernemer een stap vooruit te helpen maar dit zal niet meevallen. Twee naaimachines in een veel te klein schuurtje waar een echtpaar 17 uur per dag kleren fabriceert om te kunnen eten en om hun dochtertje te kunnen onderhouden. Een jong koppel (24 en 25 jaar oud) zonder enige scholing en (ogenschijnlijk) zonder enig toekomstperspectief, maar we zullen zien wat we kunnen betekenen voor deze mensen.


Hasta Luego