Argentinië en Uruguay

Montevideo is kut, het is hier momenteel 35 graden Celsius en we lopen onszelf het zweet tussen de billen in een stad waar letterlijk niks te doen is. Uit ellende zijn we vandaag maar op een veel te klein strand gaan liggen met een overdosis aan dikke Uruguayanen en Argentijnen aan onze zijde. Hier zijn zowel Ruben als ik volledig verbrand en lek geprikt door ongeveer 100.000 muggen. Alsof dit nog niet genoeg is kunnen we voorlopig ook nog niet weg uit ‘de hel op aarde’ omdat de bussen naar Brazilië vol zitten en de luchtvaartmaatschappijen onze ABN Amro bankpassen niet accepteren. Verder gaat alles prima.
Mijn vorige verslag eindigde na kerst met een nieuwe busreis naar Mendoza, het wijnparadijs van Argeninië, met Pieter en Joris. In dit leuke stadje hebben we twee andere Nederlanders en twee Australiërs leren kennen. Naast het bezoeken van de stad en een gezellige avond in ons hostel was het absolute hoogtepunt de fietstocht langs verschillende wijnboerderijen. Met broerlief op de tandem werd om 11.00 uur aangevangen bij een locale producent van olijven. Hier konden we verschillende soorten tapenade, mosterd, honing en natuurlijk olijven proeven. Als hobby produceerden ze ook een aantal typische likeurtjes. Na het proeven van onder andere groene peper likeur en tabakvodka kon de dag pas echt beginnen. Gedurende de middag werd met deze groep van 7 jongeren sterk aangedaan bij een lokale, kleinschalige wijnboerderij om vervolgens de wijnen te vergelijken met ’s lands grootste producent en exporteur: Trapische. Alle wijnen vielen wel in de smaak en de verschillen zaten hem vooral in de presentatie: de knusse miniboerderij tegen een luxueus herenpand met alle moderne voorzieningen. Deze topdag werd afgesloten met een ijskoud biertje op een terrasje net buiten Mendoza.
De tweede stop in Argentinië was Cordoba, een levendige studentenstad waar het nachtleven de boventoon voert. In leuke barretjes en een kleine discotheek hebben we samen met twee Engelse gasten, en vele Argentijnse dames, een mooie avond beleefd. Het zou de stad tekort doen om te zeggen dat het hier alleen maar om het nachtleven draait want ook overdag is de stad erg leuk met veel parkjes, koffiebarretjes en ontzettend veel cultuur. Prachtige gebouwen sieren de stad en in de musea is verbazingwekkende moderne kunst te bezichtigen. Ander cultureel aspect: op slechts een half uur van de stad is een dorpje waar het geboortehuis (met museum) van Ché Guevarra en twee andere ‘beroemdheden’ te bezoeken is.
Uiteindelijk draaide ons bezoek aan Argentinië maar om twee dingen: Buenos Aires en Oudejaarsavond. Op de 31e kwamen we dan ook, nog volledig in de partystemming van Cordoba, aan in Buenos Aires. Hier hadden we een chill hotel midden in de meest levendige wijk van de stad. Overdag was er niks open en ook op 1 januari zou alles gesloten zijn dus deze avond moest en zou helemaal tof worden. De avond begon met een romantisch diner voor drie in een ‘all you can eat restaurant’ met onbeperkt wijn inbegrepen, werd vervolgd in een karaoke bar (om over goede voornemens maar te zwijgen) en eindigde (voor de meesten van ons) in een van de meest hippe discotheken van Buenos Aires. Na een geweldige nacht met fantastische muziek kon op het terras de opkomende zon worden aanschouwen met op de achtergrond de rivier en Uruguay. Over het vervolg van de avond kan ik slechts het volgende zeggen: sommigen hielden het voor gezien, anderen gingen door tot de volgende ochtend 11.00 uur op een illegale afterparty... De eerste dag van januari werd traditiegetrouw tussen de lakens doorgebracht, de activiteiten in de stad waren tenslotte toch gesloten. De andere twee dagen hebben we gezien dat er meer te zien is in de hoofdstad. Het historisch centrum werd bezocht, de megabegraafplaats met Evita Peron, en ook werd aangedaan in de arbeiderswijk La Boca: bekend om zijn fel geschilderde huisjes en befaamde voetbalclub Boca Juniors. Op de voorlaatste avond stond een schraal maar gezellig diner op het programma bij twee Argentijnse en een Deens meisje die we hadden leren kennen in Santiago de Chile. Wij hebben deze avond erg genoten, de moeder van een van de meisjes trouwens ook. Ander hoogtepunt in Buenos Aires: de komst van Ruben die mij tot op de laatste dag in Rio de Janeiro zal vergezellen.
Op steenworpafstand van Buenos Aires bevind zich het Uruguayaanse stadje Colonia de Sacramento, gewaardeerd op de wereld erfgoedlijst van Unesco, en zeker een bezoekje waard. We hebben hier een middagje rondgelopen en erg genoten van de stranden en het authentieke sfeertje in de historische binnenstad. ’s Avonds werd de bus naar Montevideo, de hoofdstad van Uruguay gepakt en daar ben ik op het moment van schrijven nog steeds. Zoals jullie in de eerste alinea hebben kunnen lezen is het niet helemaal wat we ervan verwacht hadden maar we vermaken ons zeker wel. Qua cultuur is deze stad op een halve dag te verkennen en het nachtleven is niet zoals we dat in Argentinië hebben meegemaakt. Bovendien hebben we hier afscheid genomen Joris, die ervoor heeft gekozen zijn eigen weg te volgen, en Pieter, die ik weer op het vliegtuig naar Nederland heb gezet: Bedankt gasten, ik heb een fantastische tijd met jullie gehad.
Verder gaan Ruben en ik ons best doen om zo snel mogelijk de reis te vervolgen naar de spectaculaire watervallen van Iguazú (ja typ die maar eens in bij google!). Het is goed na zo’n lange tijd weer herenigd te zijn met Ruben en we gaan nog anderhalve week knallen!
Je hoort ervan!